Deutsch-Arabisch
    ...
    leibliches Kind
    طفل ابن أبيه
    relevante Treffer
    der Cousin (n.)
    ابن العم
    der Gottessohn (n.) , {Relig.}
    ابن الله {دين}
    der Vetter (n.) , [pl. Vetter]
    ابن العمَ
    Ibn {Arabisch, Sohn von}
    اِبْن
    der Sprössling (n.) , [pl. Sprösslinge]
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    der Neffe (n.) , [pl. Neffen]
    ابن الأخ
    der Sohn (n.) , [pl. Söhne] , {Familie}
    اِبْنٌ [ج. أبناء]
    das Dreckschwein (n.) , vul.
    ابن حرام
    das Einzelkind (n.)
    ابن وحيد
    der Hurensohn (n.)
    ابن شرموطة
    Er ist aus gutem Haus.
    هو ابن ناس. {تعبير مصري}
    Sohn eines Hundes vul.
    ابن كلب
    der Landsmann (n.)
    ابن البلد
    das Patenkind (n.)
    ابن روحي
    ein eheliches Kind (n.) , {Recht}
    ابن شرعي {قانون}
    der Marder (n.)
    ابن عرس {فصيلة}
    jüngster Sohn
    الابن الأصغر
    mein Neffe
    ابن أخي
    das Muttersöhnchen (n.)
    ابن والدته
    Alhazen {Mathematiker}, {,hist.}
    ابن الهيثم {عامة،تاريخ}
    der Menschensohn (n.)
    ابن الإنسان {لقب}
    der Sohn der Braut
    ابن العروس
    der Schützling (n.)
    اِبْنٌ بِالتَّرْبِيَة
    der Stiefsohn (n.)
    ابن الزوج
    der Stiefsohn (n.)
    أبن الزوجة
    der Satansbraten (n.)
    ابن الأبالسة
    der Miesepeter (n.) , umgang.
    ابن الكئيبة {مصر}
    das Frettchen (n.) , {Zoo}
    ابن مقرض {عالم الحيوان}
    der Bastard (n.)
    ابن زنا